„Artysta tworząc sztukę staje się
mimowolnie esencją jej samej,
czerpie z niej i z siebie,
dąży do niej i do siebie,
ucieka od niej i od siebie
tworząc całym sobą,
aż rozpuści się w
bezkresnym oceanie sztuki.”
Cezary Bodzianowski, 2023
Prace i działania Cezarego Bodzianowskiego są subtelnymi interwencjami w zastaną rzeczywistość. W sposób niezwykle inteligentny i ironiczny uwydatniają niezamierzone konteksty lub wskazują paradoksy klisz i przyzwyczajeń, które przestaliśmy zauważać.
W przypadku tworzonych przez Bodzianowskiego obiektów sięga on po błahe, banalne przedmioty, które wydobywa z prozy ich funkcjonowania i nadaje im poetyckie kształty i znaczenia. Znalezione rzeczy, niepozorne, dalekie od naszego zainteresowania, są przez Cezarego uwydatniane i na nowo opisywane.
W ramach wystawy Herbalife Cezary Bodzianowski pokazuje obiekty powstałe głównie ze zbieranych torebek zaparzanej codziennie herbaty oraz destruktów czasami nieokreślonych, zwykłych przedmiotów. Na ostatnim piętrze galerii prezentowane są filmy - zarejestrowane przez Monikę Chojnicką – Love ukazuje powstawanie prac, Afternoon Tea celebrację picia herbaty, a Tea Backperformance z 2011 roku z Bristolu.
Torebki herbaty ekspresowej pojawiają się konsekwentnie od samego początku w działaniach Cezarego Bodzianowskiego. W 1993 roku w Antwerpii z nieużywanych i zużytych maczałek ułożył domino nieuchronnie zmierzające w kierunku zaparzanej w szklankach herbaty. Powstałe w czasie rezydencji w Belgii prace przepadły podczas powodzi i zostały przywołane przez Cezarego w 2011 roku w pracy Produit la nuit przygotowanej na wystawę “The Other Tradition” w WIELS Contemporary Art Centre w Brukseli. Na nagranym przez Monikę Chojnicką-Bodzianowską filmie artysta odwiedza wróżkę, która ze szklanej kuli próbuje odczytać los zaginionych obiektów.
Także w 2011 w ramach indywidualnej wystawy w Spike Island, w Bristolu Cezary Bodzianowski spacerował po ulicach miasta przebrany za torebkę herbaty. Performance ironicznie wyśmiewający jedną z form kontrowersyjnego współczesnego marketingu nawiązywał przede wszystkim do kolonialnej przeszłości miasta, gdzie na statkach z herbatą i cukrem przybywali niewolnicy z zamorskich posiadłości Zjednoczonego Królestwa. Film wraz z innymi pracami był prezentowany w instytucji mającej siedzibę w dawnej sortowni herbaty należącej do producenta najpopularniejszej angielskiej herbaty PG Tips.
Mający swoją egzotyczną proweniencję napar obecnie jest pozbawiony swojego kolorytu i w swej najtańszej wersji tzw. „ekspresowej” jest prozaiczny i banalny. Z pitej codziennie herbaty Cezary zachowuje zabarwione torebki i pozbawia je ich „brendu” - kartonowej etykiety przyczepionej do sznureczków. Uwydatnia sam przedmiot, tak potoczny, że niezauważalny, a jednak związany z jakimś momentem wytchnienia, zatrzymania się, chwilowej medytacji tak jak w filmie Afternoon Tea.
Cezary Bodzianowski (ur. 1966) – mieszka i pracuje w Łodzi. W latach 1988-1990 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a następnie w latach 1990-1994 w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii. W 2004 roku otrzymał Paszport Polityki. W latach 2011-2012 był stypendystą DAAD Artists in Residence w Berlinie. Muzeum Sztuki w Łodzi w 2014 roku przyznało Cezaremu Bodzianowskiemu nagrodę im. Katarzyny Kobro. Prace i zdarzenia Bodzianowskiego były prezentowane w ramach: The 10th Gwangju Biennale (2014); indywidualnej retrospektywnej wystawy This Place is Called the Hole/To miejsce nazywa się jama, Städtisches Museum Abteiberg, Mönchengladbach (2012) oraz Muzeum Sztuki w Łodzi (2013); ‘Bodzianowski, Konieczny, Warpechowski, Uklanski’, Muzeum Sztuki w Łodzi (2011); ‘Le Promesses du passe’, Centre Pompidou. Musee National d’Art Moderne, Paris (2010); 5. Berlin Biennale für Zeitgenössische Kunst, Berlin (2008); Flying Helmet The World as a Stage, Tate Modern, Londyn (2007). Cezary Bodzianowski współpracuje z Fundacją Galerii Foksal oraz mediolańską galerią Zero.
